Her yıl kutlanan bayramlar, birlikteliğin ve beraberliğin pekiştiği özel günlerdir. Ancak bu yıl, gazete sayfalarında yer bulmayan bir gerçek dikkat çekiyor: 36 çocuk, ailelerinin yanında değil, başka bir yerde bayram geçirdi. Peki, bu çocuk neden ailelerinden uzak kaldı? İçinde bulunduğumuz toplumsal yapı ve aile dinamikleri bu durumu nasıl etkiliyor? Yanıtlar, toplumumuz kumponunun derinliklerine dair önemli ipuçları sunuyor.
Bu yıl bayramda ailelerinden ayrı kalan 36 çocuğun hikayeleri, üzülerek belirtmek gerekir ki toplumumuzda sıklıkla karşılaşılan bir durumu gözler önüne seriyor. Adli vakalar, göç, ekonomik zorluklar gibi sebepler, bu çocukların ailelerinden ayrı kalmalarına neden olmaktadır. Özellikle boşanma ihtimali olan ailelerde, çocukların ruhsal gelişimleri açısından bu tür ayrılıklar oldukça zorlu süreçler yaratmaktadır. Adli süreçlerle birlikte çoğu zaman çocuklar bir veya daha fazla aile üyesiyle yaşamak zorunda kalırken, bu durum bayramlar gibi özel günlerde daha da derin bir hüzne dönüşebiliyor.
Diğer yandan, sosyal hizmet kurumlarının denetiminde bulunan ve koruma altına alınan çocuklar için de bayram bir başka anlam taşıyor. Bu çocuklar, geçmişte yaşadıkları travmalar ve aile bağlarını kaybetmenin getirdiği olumsuz duygularla birlikte bayramı kutlamaya çalışıyorlar. Bayram günü, Aile ve Sosyal Hizmetler Bakanlığı tarafından düzenlenen etkinliklerle bu çocukların yüzlerini güldürmeye çalışılıyor, ancak gönül ister ki herkes sevdikleriyle bir arada olabilsin.
Bayramlar, yalnızca bir dini bayram değil, aynı zamanda toplumsal bağların güçlendiği, dostluk ve kardeşliğin pekiştiği günlerdir. 36 çocuğun aileleriyle birlikte olmaması, aslında toplumsal olarak dikkate alması gereken büyük bir sorunu gündeme getiriyor. Yerel yönetimler ve derneklerde bu konuda yapılacak çalışmalar, hem aileleri desteklemek hem de çocukları bu tür bayram coşkularından mahrum bırakmamak adına önemlidir.
Bayramın özünde, sevgi, paylaşma ve birliktelik yatarken, bu çocukların yaşadıkları zorlukları unutmamak gerekir. Onların gözlerindeki ışığı tekrar alevlendirmek, toplumsal duyarlılık ve yardımlaşma ile mümkün olacaktır. Örneğin, bu yıl mahallelerde düzenlenen bayram etkinlikleri, ailelerin ve çocukların bir araya gelmesine vesile olmakta, duygusal bağların gelişmesine katkı sağlamaktadır. Ancak unutmamak gerekir ki, bayram yalnızca bir gün değil, tüm yıl boyunca sürmesi gereken bir sevgi ve dayanışma ortamının inşasıdır.
Sözün özü, bu bayram 36 çocuğun ailelerinden uzak kalması, toplumsal bir sorun olarak ele alınmalıdır. Bizler, bu konuda üzerimize düşeni yapmalı, çocukları yalnız hissettirmemek için gayret göstermeliyiz. Çünkü her bir çocuğun mutlu bir bayram geçirmeye, sevdikleriyle bir arada olmaya hakkı vardır. Bu vesileyle, tüm çocukların, bayramda olduğu gibi, her zaman sevdikleri ile bir arada olduğu günler dileriz. Toplum olarak daha bilinçli bir yaklaşım benimsemek, herkes için daha sağlıklı ve mutlu bir yaşam alanı oluşturacaktır.
